Eric en Karin Lamers winnen Agrifoodpluim

Verbinders van mens, natuur en zorg

Op een koude ochtend in november loopt Eric Lamers naar een woeste wei waar een stuk of 10 koeien lopen. Eén ervan gaat hij samen met een collega proberen te vangen, want die is tochtig en dus rusteloos. ‘"k ben waarschijnlijk de enige boer die zijn koeien nu nog buiten laat lopen," zegt Lamers nonchalant. "Maar daardoor hoef ik ze niet te voeren en ik hoef geen mest weg te rijden. Het kost eigenlijk niks, behalve de tijd om er af en toe eentje te vangen."

Pionier

Die ‘koeienaanpak’ past helemaal in zijn filosofie: ruimte voor de natuur. Volgend jaar viert Eric Lamers zijn 25-jarig jubileum als biologisch boer. Een pionier was hij destijds. Niet iedereen begrijpt zijn aanpak, vertelt hij. "Op 100 hectare grond melk ik minder melk dan sommige boeren met veel minder grond. Maar hoeveel overheidsgrond hebben zij over 5 jaar nog?’"

Dit besef ziet hij de laatste jaren gelukkig steeds breder doordringen. "Eerst bij terreinbeherende organisaties zoals Staatsbosbeheer, Brabants Landschap en Natuurmonumenten. Later volgde de provincie en gemeenten. En straks vragen ook grote beleggingsmaatschappijen hoe duurzaam je eigenlijk bent als bedrijf."

Vogelakker

De natuur krijgt hier alle ruimte. Ronduit lyrisch is Eric Lamers zelf over de zogenoemde vogelakker. "Daar hebben we een strook gezaaid met lekker grasklaver en laten we diverse stroken met bloemen staan. In het najaar lijkt het alleen maar een ruigte, maar als ik daar nu naartoe loop, dan hangt er een valk boven, komt er een fazant uit en zie ik reeën wegschieten. Daar hebben al die dieren namelijk beschutting én lekker eten. Voor mij is dat het waardevolste agrarisch stuurelement dat we hier hebben. Dat werkt echt."

Maatschappelijk geaccepteerd

Krijgt hij nieuwsgierige boeren op bezoek, dan houdt Eric Lamers hen altijd 2 dingen voor. Eén: zorg dat je maatschappelijk geaccepteerd wordt en blijft. En twee: zorg dat je zwarte cijfers schrijft. Hoe hij beide zelf doet? Verbinding met wandelende en fietsende passanten maakt hij dankzij een koffiehuis. In ‘De Hooiberg’ (een gebouw in de vorm van een hooiberg) verzorgen medewerkers dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking. En die zwarte cijfers dankt hij aan de melkopbrengst, maar ook aan de verhuur van tiny houses. En natuurlijk aan het beheren en onderhouden van honderd hectare grond in opdracht van Staatsbosbeheer, Brabants Landschap en de provincie Noord-Brabant.

Mens, natuur en zorg

Het allerleukst vindt Eric Lamers het om al die elementen met elkaar te verbinden. Morgen komen er bijvoorbeeld mensen logeren, die een kaartje zullen aantreffen bij hun beddengoed: "Deze was is voor u verzorgd door de deelnemers van de dagbesteding. We wensen jullie een prettig verblijf." Diezelfde deelnemers maken de koekjes voor de horeca, maaien de vlinderroute, halen takken uit de wei en knotten de wilgen. En straks komen er poelen. "Om zo steeds weer verbindingen te maken tussen mens, natuur en zorg: dat vind ik leuk om te doen."

De provincie Noord-Brabant heeft veel waardering voor de manier waarop Eric en Karin Lamers een veelzijdig bedrijf opbouwden dat gestoeld is op biologische landbouw. Die waardering is eind december uitgedrukt met het uitreiken van een Agrifoodpluim.